سیستم اعلام حریق آدرس پذیر

سیستم اعلام حریق آدرس پذیر

سیستم شناسایی و اعلان حریق آدرس پذیر همانند سیستم متعارف از پرکاربردترین سیستم‌های اعلام حریق می‌باشد که هر یک از تجهیزات درون لوپ آدرس پذیر، دارای یک آدرس منحصر به فرد و مجزا بوده و وضعیت تجهیزات از روی صفحه‌ی کنترل مرکزی قابل رویت می‌باشد.

نوع آدرس دهی تجهیزات اعلان حریق در برندهای مختلف متفاوت است و هر شرکت روش خاص خود را دارد. برخی از آن‌ها به صورت دستی آدرس دهی می‌شوند، برخی از طریق دستگاه پروگرامر و برخی دیگر نیز از طریق کنترل پنل مرکزی آدرس دهی می‌شوند.

اصول کشف و تشخیص حریق در سیستم‌های آدرس­پذیر Addressable، مشابه سیستم­‌های متعارف است، به جز این­که در این گونه سیستم‌ها، هر یک از تشخیص دهنده‌ی خودکار و یا شستی‌ها دارای آدرس منحصر به فردی هستند که از طریق آن تابلوی کنترل مرکزی قادر به شناسایی و تعیین هر یک از آن­هاست.

در این نوع سیستم سیم­‌کشی از صفحه‌ی کنترل به تشخیص دهنده با دو رشته سیم، ولی به صورت Loop (سیم بندی حلقوی) انجام می­‌پذیرد که از تابلوی کنترل مرکزی آغاز شده و به تجهیزات درون لوپ متصل شده و مجددا به همان تابلو ختم می­‌شود. کلیه­‌ی تجهیزات به صورت موازی در همین مدار حلقوی جای می­‌گیرند. هر حلقه می­‌تواند به تناسب تعداد تجهیزات و سطوح مورد حفاظت، یک یا چند منطقه را پشتیبانی کند.

در این­ سیستم‌ها اگر چه ناحیه‌ها در قالب مدار مطرح نیستند، اما با توجه به همان معیارهای تعیین منطقه­‌ی حریق، به صورت مجازی زون بندی می‌­شوند. حداکثر مساحت فضاهایی که توسط یک حلقه می­‌تواند حفاظت شود، ده هزار متر مربع است.

 

سیستم آدرس پذیر هوشمند Analogue Addressable System :

سیستم­های متعارف و آدرس­پذیر علی­رغم تمایز در نحوه­‌ی هم­بندی و سطح فناوری به کار گرفته شده در آن­ها، در یک اصل مشترک هستند و آن نحوه­‌ی عملکرد رله گونه­‌ی تشخیص دهنده‌ها، در حالی که در سیستم هوشمند که آن­ را سیستم آدرس­پذیر آنالوگ نیز می­‌خوانند، اساس عمل­کرد بر پایه­‌ی استفاده از ریزپردازنده در تشخیص دهنده‌ها و تابلوی کنترل مرکزی و راهبری نرم افزاری پی­‌ریزی شده است.

یک سیستم هوشمند بر طبق استاندارد به سیستمی گفته می‌شود که در آن از تجهیزات هوشمند Analogue Addressable  استفاده شود. یعنی مقدار جریان خروجی هر تشخیص دهنده، بستگی به احساس تشخیص دهنده از شرایط محیط داشته و طبق آن جریان آنالوگ تغییر می‌کند. این مورد وقتی قابل توجه است که بدانیم در سیستم­های آدرس پذیر و مرسوم هر دو تشخیص دهنده فقط در دو حالت نرمال و هشدار مانند یک کلید دو حالته­‌ی صفر و یک عمل می­کنند. در این­گونه سیستم­ها تشخیص دهنده‌ها همواره فعال هستند و به طور پیوسته پاسخگوی سیگنال‌های ارسالی از سوی تابلوی کنترل مرکزی هستند.

 

در سیستم هوشمند تمامی تشخیص دهنده‌های سقفی استفاده شده از نوع هوشمند(Analogue)  می‌باشد. هم­بندی سیستم‌های هوشمند نیز مانند سیستم­های آدرس­پذیر به صورت حلقوی است و می‌توان با هر حلقه ده هزار متر مربع را فارغ از تعداد تشخیص دهنده‌ها تحت پوشش قرار داد. در سیستم­‌های آدرس پذیر یا مرسوم نمی­‌توان فهمید وضعیت هر تشخیص دهنده چقدر نزدیک به هشدار می­‌باشد. پس بنابراین وجود گرد و غبار و اثرات محیطی به راحتی احساس نمی­شود. همچنین در این دو نوع از قبل نمی­توان عمر دقیق تشخیص دهنده را  پیش­بینی کرد و زمان تعویض آن ­را فهمید، می­ بایست حتما خطا پیش آید و مدتی وقت­گیری کند و حتی مدتی سیستم خارج از سرویس باشد.

 

 

 

 

  • اشتراک گذاری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *